در این مقاله قصد داریم به این مورد بپردازیم که شرایط نگهداری انواع کشمش به چه صورت است و مصرف کننده جزء و یا خریدار در حجم بالا باید پس از خرید انواع این محصولات به چه صورت از آن مراقبت کند تا خدای نکرده دچار فساد یا خرابی نگردد.
انواع کشمش در ایران
ابتدا باید این مورد را بدانید که کشمش ها در ایران عموماً یا به صورت پلویی هستند که گرد و بیضی شکل می باشند و یا به صورت قلمی یا کشیده که کشمش سبز و زرد قلمی از همین نمونه خواهند بود. مویزها نیز از انواع کشمش محسوب می گردد ولی شکل و شمایل مجزا و متمایزی از این محصولات داشته و قیمت و نیز ظاهر این محصولات از هم مجزا و متمایز می باشند.
کشورمان ایران یکی از تولیدکنندگان انواع کشمش و مویز در دنیا شناخته شده و زمانی جز سه صادرکننده اصلی این محصولات در دنیا شناخته می شدیم اما در حال حاضر شرایط صادراتی کشورمان اصلاً نرمال نیست و به سختی جز ده تای اول صادرکننده این محصولات به شمار می رویم. تقریبا در هر منطقه ای از ایران که انگور در اختیار دارند این محصول نیز یعنی کشمش هم تولید می گردد و روال تولید کشمش از انگور به قرنها پیش برگشته به گونه ای که خشک شدن میوه ها به صورت طبیعی و یا شیمیایی یکی از راه های نگهداری این محصولات برای مدتی طولانی تر خواهند بود و این مورد علاوه بر اینکه در میوه انگور صدق میکند در مورد هلو، زردآلو و سایر میوه ها نیز صدق خواهد کرد.
تولیدکنندگان انواع کشمش در کشورمان عبارتند از تاکستان استان قزوین، ملایر استان همدان، اراک و خنداب استان مرکزی، بناب و ملکان استان آذربایجان شرقی، زنجان و ابهر استان زنجان، قوچان و کاشمر استان خراسان رضوی و نیز بوانات و داراب استان فارس که در برخی از این مناطق کارخانه های بوجاری کشمش وجود دارد و در برخی دیگر خیر و توجه داشته باشید صادرات کشمش از مناطقی از کشورمان صورت می گیرد که کارخانه های کشمش در آن منطقه جود داشته باشند تا کار بوجاری و بسته بندی این محصولات را به صورت مکانیزه انجام دهند.
شرایط نگهداری انواع کشمش
به صورت کلی در نظر داشته باشید انگور به دو صورت تبدیل به کشمش خواهد شد که در پایین به این مورد می پردازیم و در ادامه خواهیم گفت که شرایط نگهداری از این روش به چه صورت خواهد بود.
- انواع انگور یا به صورت طبیعی که می توان به سایه خشک و آفتاب خشک اشاره نمود تبدیل به کشمش می شوند که در این صورت شرایط نگهداری این محصول باید با دقت بیشتری صورت گیرد و تاریخ انقضای پایینتری خواهد داشت چرا که ماده یا مایعی نگهدارنده نمی تواند از انگور خشک شده یا کشمش محافظت کند. بهترین حالت برای نگهداری این محصولات این است که آن را در جای خنک و اینکه با رطوبت ارتباطی نداشته باشد خواهد بود و شرایط برای این محصول زمانی سخت تر خواهد شد که فصول گرم از راه برسد که در این صورت حساسیت بالاتر خواهد رفت.
- اما حالت دیگری از خشک شدن انگور و تبدیل آن به کشمش نیز وجود دارد که آن استفاده از مایع تیزاب است به این صورت که وقتی انگور چیده شد ابتدا آن را به مایع تیزاب داغ به مدت چند ثانیه آغشته می کنند سپس در مقابل آفتاب قرار می دهند که در ادامه ممکن است به آن گوگرد بزنند یا نزنند که در این روش چون غشایی دور کشمش تشکیل می گردد لذا تاریخ انقضای بالاتری داشته و حساسیت کمتری در نگهداری آن وجود دارد.
البته روش دیگری هم برای تبدیل انگور به کشمش هست که آن استفاده از دستگاه هایی نظیر مایکروفر است که انگور درون آن برده شده پس از مدت کوتاهی کشمش به وجود خواهد آورد که این روش هم به مانند روش طبیعی حساسیت نگهداری دارد ولی میزان ضایعات تولید شده در این روش بسیار کمتر از روش اولی است که در بالا به آن پرداختیم که شاید اگر حمایت های مالی از باغداران و کشاورزان می شد خیلی دوست داشتند به این روش انگور را تبدیل به کشمش کنند.
نگهداری کشمش در کارخانه
همانطور که میدانید درصد قابل توجهی از آن کشمشی که شما در بازار آن را خریداری می کنید بوجاری شده و شستشو شده در کارخانه های این محصول می باشد، این مراکز آن کشمشی را که باغدار و کشاورز تولید کرد و دارای دم، شاخه، سنگریزه و ضایعات است را روی خط تولید ریخته و کارهای شستشو، دم گیری، سورت کردن، روغن زنی و سپس بسته بندی روی این محصولات انجام می گیرد و در قالب بسته بندی کارتونی عرضه آنها انجام می شود هرچند برخی از شرکت های واسطه ای نظیر برتر، گلستان و یا گلها این محصولات را از کارخانه ها خریداری و درون بسته بندی سلفونی خود که عموماً ۴۰۰ و یا ۸۰۰ گرمی است پر می کنند.
مورد بالا را از این منظر به آن پرداختیم چون برخی از کشمش هایی که در بازار کشورمان عرضه می گردد نه در بازار صادراتی همان تبدیل شده انگور به کشمشی است که توسط باغدار صورت می گیرد و نهایتاً به صورت دستی و سنتی کار تمیز کردن آن انجام گرفته و در بازار عرضه می گردد آن هم عموماً به صورت بسته بندی کیسه ای و در گونی این محصولات عموماً برای مصارف آبگیری، تولید سرکه و شیره کشمش مورد بهره برداری قرار می گیرد.
توجه داشته باشید در انتهای خط تولید به کشمش ها روغن پارافین خوراکی می زنند که کاملاً مطابق با استانداردهای وزارت بهداشت است و این روغن علاوه بر اینکه جلا و روشنی به کشمش می بخشد بلکه باعث نچسبیدن کشمش درون کارتون شده که وقتی این محصولات را از درون کارتون در می آورید گوشت کشمش از هم جدا نشود اما یک خاصیت دیگری هم دارد و آن نگهدارنده بیشتر محصول بوده و کارخانه ها پس از انجام این کار آن را درون بسته بندی پلمپ کرده و در انبار خود که باید دور از نور آفتاب و رطوبت باشد نگهداری می کنند.
